ปัจจัยความเสี่ยงที่มีผลต่อการจัดการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่

Abstract

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยเชิงสำรวจและเชิงคุณภาพ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยความเสี่ยงที่มีผลต่อการจัดการเรียนการสอน  และ 2) ศึกษาแนวทางในการจัดการความเสี่ยงในการจัดการเรียนการสอน โดยใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นอาจารย์ประจำหลักสูตร จำนวน 24 รูป/คน เกี่ยวกับด้านการบริหารหลักสูตร, ด้านคุณสมบัติอาจารย์ประจำหลักสูตร, ด้านองค์ความรู้ของอาจารย์,  ด้านปัจจัยสนับสนุนการเรียนการสอน ด้านการจัดการเรียนการสอน และด้านปัจจัยภายนอก สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและ        ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมภาษณ์ผู้บริหาร  6 รูป/คน เกี่ยวกับแนวทางในการจัดการความเสี่ยงในการจัดการเรียนการสอน วิเคราะห์ผลด้วยการบรรยาย

ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

           1. ปัจจัยความเสี่ยงที่มีผลต่อการจัดการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ พบว่า ส่วนใหญ่มีปัจจัยเสี่ยงอยู่ในระดับปานกลาง  โดยเรียงลำดับจากมากไปน้อย ได้แก่ ด้านองค์ความรู้อาจารย์ ด้านการบริหารหลักสูตร ด้านคุณสมบัติของอาจารย์ ด้านการจัดการเรียนการสอน และด้านปัจจัยสนับสนุนการเรียนการสอน ยกเว้น ด้านปัจจัยภายนอกเป็นปัจจัยเสี่ยงที่มีผลต่อการจัดการเรียนการสอนอยู่ในระดับมาก ซึ่งเกิดจากสภาพแวดล้อมภายในสถานศึกษา อิทธิพลของครอบครัว ความเป็นอยู่ภายในครอบครัวและการเปลี่ยนแปลงของสภาพสังคม เศรษฐกิจ การเมือง ภายในประเทศส่งผลต่อการจัดการเรียนการสอนเป็นอย่างมาก

          2. แนวทางในการจัดการความเสี่ยงในการจัดการเรียนการสอน พบว่า จะต้องสร้างความเข้าใจร่วมกันกับบุคลากรภายในมหาวิทยาลัย แต่งตั้งคณะกรรมการบริหารจัดการความเสี่ยงในด้านต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเรียนการสอน จัดทำแผนความเสี่ยงร่วมกันภายในองค์กร ศึกษาความล้มเหลว ความเสียหาย เหตุการณ์เสี่ยง ระบุความเสี่ยงที่จะประเมิน และสะท้อนปัจจัยเสี่ยง ตระหนักถึงความเสี่ยงสำคัญที่อาจส่งผลกระทบในเชิงลบ ครอบคลุมทุกความเสี่ยง ที่มีเหตุทั้งจากปัจจัยภายในและปัจจัยภายนอกเป็นตัวแปร. นำนโยบายความเสี่ยงสู่การปฏิบัติจริงอย่างเป็นรูปธรรม โดยความร่วมมือของทุกส่วน